Slijk-Ewijk wordt voor het eerst vermeld in het jaar 855, maar natuurlijk woonden hier al veel eerder mensen. Even buiten het dorp zijn een paar locaties te vinden die nu als archeologisch monument worden beschermd. Het oude dorp ontstond op de oevers van een doorbraakriviertje, dat vanaf de Waal naar het noorden toe uitwaaierde. De huidige Dorpsstraat werd uiteindelijk aangelegd in de resten van de rivierbedding.

De toren van de kerk stamt uit de 13e eeuw. Het schip werd in 1912 vernieuwd en het koor is 15e eeuws. Het naastgelegen pakhuis werd rond 1850 gebouwd en de tabak uit de hele regio werd er verwerkt en verhandeld. Maar zo’n vijftig jaar later waren de tabaksgronden grotendeels vervangen door hoogstamfruit en vooral de vele kersenboomgaarden zorgden voor werk en inkomen.

Tot na de Tweede Wereldoorlog was aan het einde van de Weerdsendam een laad- en loswal in gebruik. Daar werden verschillende agrarische produkten, bouwmaterialen en brandstoffen overgeslagen. De vervoersdienst Nijmegen-Rotterdam en het veerpontje naar Beuningen legden er eveneens aan. Ook de Slijk-Ewijkse kermissen werden bij het haventje gehouden. Vervoer over de lange afstanden ging veelal via de Waal of over de dijk. Tot ver in de 19e eeuw was er ter hoogte van de kerk een halteplaats voor het doorgaande verkeer, bestaande uit een herberg en een zogenaamde doorrijdschuur met stalling voor paarden.

Rond 1900 was Slijk-Ewijk bijna zelfvoorzienend. Het dorp had al enige jaren een van de eerste ptt-kantoren in de gemeente en de inwoners konden verder terecht bij een drietal kruideniers, bakkers en café’s, een aantal ambachtslieden, twee scholen, een dominee, een dokter en een veldwachter. In 1991 sloot de laatste kruidenier zijn deuren, waarmee alle voorzieningen verdwenen waren.

Ten westen van Slijk-Ewijk ligt het landgoed Loenen. De historie van deze voormalige Heerlijkheid, met z’n burchten en invloedrijke eigenaren gaat terug tot in de 11e eeuw. Loenen heeft in het verleden vaak te maken gehad met dijkdoorbraken, waarbij grote delen van de landbouwgronden met dikke lagen zand werden bedekt. De burchten werden daarbij eveneens verwoest of zwaar beschadigd. Het huidige landhuis en grote delen van het bos stammen uit 1826. Rond die tijd kwam het landgoed in bezit van jonkheer Fabricius van Leyenburg. Zijn dochter Clara stichtte aan het einde van de 19e eeuw in Slijk-Ewijk de Christelijke lagere school en de Zevenster. Freule Clara Fabricius was een oudtante van de laatste heer van Loenen, Constant Godfried baron van Boetzelaer, die in 1998 overleed. Zijn familie verkocht het landgoed in 2004 aan Staatsbosbeheer.

Meer informatie over de historie van Slijk-Ewijk en Loenen?

Neem contact op met de Historische Kring Oosterhout, Slijk-Ewijk, Valburg e.o.